Als ik vanochtend wakker word, voel ik me sterk uitgelijnd met Zelf wat me goede hoop geeft voor een Divine day :-)
Allereerst ontmasker ik nog wat oude patronen in volgorde van opstaan, wassen en aankleden waarna ik opgewekt naar beneden ga.
Beneden aangekomen voel ik mijn beweging naar de paarden gaan en ik kan me voorstellen dat ik straks een ritje met mijn paard Nino ga maken.
Eerst mest ik (geheel vanuit de flow, jaja) de stal uit en als ik buiten kom zie ik de brandnetels statig wapperen in de wind.
Eerlijk gezegd had ik niet gedacht dat ik dit jaar nog de bosmaaier zou pakken maar ineens kwam daar het verlangen om de brandnetels af te maaien.
De gedachte dat ik door nu te gaan maaien straks totaal uitgeput zou zijn en niet meer zou kunnen gaan rijden, passeerde zeker ook voor een moment. Maar het weerhoud me niet om de bosmaaier te pakken en rustig te beginnen met maaien.
Ik maai onder de omheining van de paddock en daarna ga ik de track op.
Dan voel ik ineens wat er in de channeling van eergisteren bedoeld werd met kleine golf versus grote golf.
Ik voel dat de kleine golf (flow) rond is en ik stop met maaien.
Toegeven het was nog nooit in me opgekomen om in meerdere keren de brandnetels af te maaien..
Nu stopte ik dus en wat een heerlijkheid!!
Ik vierde wat ik wél gedaan had en ik voelde zelfs nog energie. En zo kon ik toch nog een fijne rit met mijn paard maken.
Achteraf gezien, verbaas ik me nog over dit vastgeroeste idee van alles moeten afmaken in één keer en ik realiseerde dat de manier van bosmaaien in mijn jongere jaren zijn imprint had gekregen.
Daarmee vierde ik mijn drie dubbele overwinning en of het andere deel ooit nog gemaaid wordt?
God only knows, and I don’t even care, wat een vrijheid!
Liefs Janneke
Reactie plaatsen
Reacties
Heerlijk verhaal, ook ik voel die vrijheid in me steeds meer 🙏🏻
Fijn! dank je x