Ik voel me alleen..

Het leven als pionier is niet altijd simpel.

Om duidelijk te maken hoe pionierschap werkt een voorbeeld: het is alsof je de smaak van de taart en de ingrediënten al weet voordat deze taart ook nog maar ooit gemaakt is. Haha als ik dit schrijf zie ik het dat het makes no sense.. moeilijk uit te leggen dus..

Oftewel ik lig mijn hele leven al stappen vooruit op de grote menigten. Wat zeker ook zijn leuke kanten kent maar vandaag voel ik het alleen-zijn hier in..

Ik voel me zo vol van de nieuwe manier van leven, Divine Living én vooralsnog zijn er maar een handjevol mensen die helemaal mee zijn.
De meerderheid leeft nog in de ratrace van de wereld en zien mij wellicht als een fantaseur, een niet realistisch iemand die maar weer met haar beide benen op de grond moet komen.
Het ‘geluk’ wat ik heb is dat ik goed geaard ben en ook zeer nuchter ben waardoor mensen mij niet snel in het hokje van ‘zwever’ kunnen stoppen.

Al heb ik een hele fijne verbinding met een paar mede pioniers en natuurlijk met Bart, vandaag voel ik me de lonely pioneer..

En dat terwijl Divine Living over SAMEN gaat!

Maar het oude geïndividualiseerde leven is helaas nog niet helemaal uitgespeeld en daar zit ik dan met mijn pioniersgevoel over samenleven.. Niet dat er nu geen samenleving projecten bestaan, zeker wel, alleen als je goed kijkt zie je dat die nog altijd zijn gebaseerd op tekort. Bijvoorbeeld financieel tekort, samen hebben we meer. Of emotioneel tekort, samen kunnen we het aan. Mentaal tekort, samen weten we meer. Fysiek tekort, samen zijn we sterker. En dat tekort is nu net een belangrijk onderwerp wat bij ‘het oude’ hoort en we niet meenemen naar ‘het nieuwe’.

Want in ‘het nieuwe’ zijn we selfsourced en Weten we dat we overvloed Zijn, op alle vlak.

Vandaag vind ik het blijkbaar extra treurig om te zien dat er nog steeds zoveel mensen in tekort leven, op welk vlak dan ook..
Zelf heb ik dat ook gedaan hoor maar nu ik weet wie ik ben (Divine being) leef ik wie ik ben, en ik gun iedereen dat gevoel!
En ja soms laat ik me ook even meetrekken in ‘het oude’ en komt er een gedachte van tekort naar boven. Zoals nu: dat er vooralsnog een tekort aan Divine Livers is ;-)

En daarmee voel ik direct de connectie met mijn (onbekende) mede pioniers vanuit het hele universum en hoor ik: you are not alone, en daarmee ga ik terug naar mijn leven (Living) en maak ik terug contact met wie ik echt ben (Divine) en Weet ik dat someday not far from now, we will be with many together!

 

Liefs Janneke

 

Ps. Voel je je soms ook alleen in ´het nieuwe leven´?

Reactie plaatsen

Reacties

Mo
2 jaar geleden

Lieve Janneke, top dat je jouw teksten plaatst op jullie website. Wat schrijf je heerlijk, eerlijk, open en pakkend. Ik hoop dat je hier nog lang mee doorgaat, zo leerzaam ook!

Voel me dankbaar jou & Bart te hebben leren kennen tijdens een zomerweek bij jullie. Hier heb ik misschien wel voor het eerst in mijn leven 6 dagen achtereen in Overgave/Aanvaarding kunnen leven en in totale stilte in en om mij heen.....een ervaring die mij nu nog helpt weer terug in mijn leven hier. En ja, ik voel me ook wel eens alleen 'in het nieuwe leven', ook al betekent 'nieuwe leven' voor mij wss iets anders dan voor jou. Elke dag zijn er wel van deze 'alleen-voelen' momenten, maar al gauw laat ik dan dit gevoel Zijn...en kom ik weer in overgave van AL WAT IS 

Veel liefs, Mo

Janneke
2 jaar geleden

Dankjewel lieve Mo voor je reactie en ook voor je fijne aanwezigheid tijdens de zomerweek.
Let´s be with all that is <3